تفاوت اوتیسم در پسران و دختران

اختلال اوتیسم (ASD) یک اختلال رشدی است که بر ارتباطات و رفتار اجتماعی فرد تأثیر می‌گذارد. این اختلال افراد از هر جنسیت، نژاد و قومیت را تحت تأثیر قرار می‌دهد. با این حال، تحقیقات نشان می‌دهد که تفاوت‌هایی در نحوه نمایان شدن اوتیسم و علائم آن در پسران و دختران وجود دارد. در این مقاله به بررسی تفاوت‌ اوتیسم در پسران و دختران و چرایی اهمیت این تفاوت‌ها خواهیم پرداخت.

در این مقاله می‌خوانید:

• اوتیسم چیست؟
• شایع‌ترین علائم اوتیسم
• سوگیری جنسیتی در تشخیص اوتیسم
• اوتیسم در پسران
• اوتیسم در دختران
• اهمیت توجه به تفاوت اوتیسم در پسران و دختران

اوتیسم چیست؟

اوتیسم وضعیتی است که بر نحوه تعامل افراد با دیگران و دنیای اطراف آنها تأثیر می گذارد. این اختلال به عنوان یک اختلال طیف طبقه بندی می‌شود زیرا شدت علائم می‌تواند از فردی به فرد دیگر بسیار متفاوت باشد. اوتیسم توسط ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی ایجاد می‌شود، اما علل دقیق آن هنوز به طور کامل شناخته نشده است.

شایع‌ترین علائم اوتیسم

علائم اوتیسم می‌تواند در اوایل کودکی، معمولاً در سن ۲ یا ۳ سالگی ظاهر شود و علائم آن در هر فرد می‌تواند کاملاً متفاوت از دیگری نمایان شود. با این حال برخی علائم مشترک و شایع وجود دارند که در ادامه به بررسی آن‌ها خواهیم پرداخت.

مشکلات ارتباط اجتماعی

افراد مبتلا به اوتیسم ممکن است در برقراری ارتباط غیرکلامی، مانند حفظ تماس چشمی، درک نشانه‌های اجتماعی و ایجاد حالات چهره دچار مشکل شوند. آنها همچنین ممکن است در برقراری ارتباط کلامی مانند شروع یا حفظ مکالمات مشکل داشته باشند.

رفتارهای محدود و تکراری

افراد مبتلا به اوتیسم معمولاً طیف محدودی از علایق را دارند، درگیر رفتارهای تکراری هستند و در برابر تغییرات روتین مقاومت می‌کنند. آنها همچنین ممکن است حرکات کلیشه‌ای مانند تکان دادن دست داشته باشند و ممکن است روی اشیا یا موضوعات خاصی ثابت شوند.

حساسیت‌های حسی

افراد مبتلا به اوتیسم ممکن است نسبت به محرک‌های حسی مانند لامسه، صدا، چشایی و بویایی بیش از حد حساس باشد یا برعکس هیچ حساسیتی نشان ندهند.

اختلال در تعاملات اجتماعی

افراد مبتلا به اوتیسم ممکن است در ایجاد و حفظ روابط با همسالان خود یا بزرگسالان مشکل داشته باشند. همچنین ممکن است در بازی با دیگران و شرکت در فعالیت‌های گروهی دچار مشکل شوند.

تأخیر در رشد زبان

کودکان مبتلا به اوتیسم ممکن است رشد زبانی خود را به تأخیر بیندازند یا اصلاً صحبت نکنند. آنها همچنین ممکن است در درک و استفاده مناسب از زبان مشکل داشته باشند.

پاسخ‌های غیرمعمول به موقعیت‌های اجتماعی

افراد مبتلا به اوتیسم ممکن است به موقعیت‌های اجتماعی به روش‌های غیرعادی واکنش نشان دهند مانند خندیدن یا گریه‌های نامناسب، ناراحت شدن از تغییرات جزئی یا عدم واکنش عاطفی به رویدادهای مهم که می‌تواند به طور طبیعی واکنش‌هایی غیر معمول به شمار آید.

سوگیری جنسیتی در تشخیص اوتیسم

اوتیسم معمولاً در پسران بیشتر از دختران تشخیص داده می‌شود. طبق گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (CDC) از هر ۵۴ کودک در ایالات متحده یک کودک مبتلا به اوتیسم تشخیص داده می‌شود و آمار ابتلای پسران چهار برابر بیشتر از دختران محاسبه شده است. این اختلاف ممکن است به دلیل سوگیری جنسیتی در تشخیص و تفاوت اوتیسم در پسران و دختران باشد، زیرا اوتیسم ممکن است در دختران متفاوت بروز کند.

اوتیسم در پسران

پسران مبتلا به اوتیسم معمولاً در مقایسه با دختران علائم اوتیسم واضح‌تر و قابل توجهی را نشان می‌دهند. آنها اغلب رفتارهای تکراری مانند تکان دادن دست، راه رفتن با انگشتان پا و وسواس گونه اسباب‌بازی‌ها دارند. آنها همچنین ممکن است رشد زبان و شروع صحبت کردن را به تأخیر بیندازند یا اصلاً صحبت نکنند. پسران مبتلا به اوتیسم همچنین در تعاملات اجتماعی مانند برقراری تماس چشمی، شروع گفتگو و درک نشانه‌های اجتماعی مشکل دارند.

اوتیسم در دختران

دختران مبتلا به اوتیسم اغلب علائم متفاوتی نسبت به پسران نشان می‌دهند که ممکن است منجر به تشخیص نادرست یا تأخیر در تشخیص شود. دختران ممکن است نشانه‌های ظریف‌تری از اوتیسم مانند مشکل در ارتباطات اجتماعی، علایق محدود و حساسیت‌های حسی داشته باشند. آنها همچنین ممکن است رفتارهای تکراری کمتری نسبت به پسران داشته باشند که می‌تواند علائم آنها را کمتر قابل توجه کند. دختران مبتلا به اوتیسم همچنین ممکن است مهارت‌های زبانی قوی داشته باشند که می‌تواند مشکلات ارتباط اجتماعی آنها را پنهان کند.

اهمیت توجه به تفاوت اوتیسم در پسران و دختران

درک تفاوت اوتیسم در پسران و دختران و نحوه بروز متفاوت علائم اوتیسم در آن‌ها برای تشخیص زودهنگام این مشکل بسیار مهم است. دختران مبتلا به اوتیسم ممکن است نادیده گرفته شوند یا تشخیص اشتباهی نسبت به مشکل آن‌ها انجام شود.

متأسفانه این تأخیر در تشخیص باعث به تعویق افتادن درمان و حمایت از آن‌ها خواهد شد. ضروری است که والدین و متخصصین این حوزه نسبت به تفاوت اوتیسم در پسران و دختران آگاه باشند. آگاهی از این تفاوت باعث می‌شود تا فرایند تشخیص دقیق‌تر و سریع‌تر انجام شده و متخصص از به کارگیری یک رویکرد یکسان برای تشخیص و درمان، خودداری کند.

کلام آخر

همان طور که در این مقاله اشاره کردیم، اختلال طیف اوتیسم وضعیتی است که بر ارتباطات و رفتار اجتماعی تأثیر می گذارد. علائم اوتیسم می‌تواند از فردی به فرد دیگر بسیار متفاوت باشد و بر توانایی فرد برای عملکرد مستقل تأثیر بگذارد. تحقیقات نشان می‌دهد که تفاوت‌هایی در نحوه نشان دادن اوتیسم در پسران و دختران وجود دارد. درک تفاوت اوتیسم در پسران و دختران برای تشخیص زودهنگام و توسعه برنامه‌های درمانی مناسب که نیازهای ویژه افراد مبتلا به اوتیسم را برطرف می‌کند، حیاتی است. اگر شما یا اطرافیانتان علائم اوتیسم را نشان می‌دهید، مهم است که از یک متخصص واجد شرایط در این زمینه برای تشخیص و درمان این مشکل کمک بگیرید. با حمایت و درمان مناسب، افراد مبتلا به اوتیسم می‌توانند زندگی رضایت بخش و معناداری را تجربه کنند.