هپاتیت در بارداری

 از دیگر بیماری‌های کبدی معروف، هپاتیت است که از طریق ویروس‌های متفاوتی ایجاد می‌شود، مثل ویروس A، B، C، D و E که در مورد بیماری حاد، علائم همگی شبیه هم هستند، اما در مورد عواقب بیماری و مزمن شدن آن و روش‌های پیشگیری با هم متفاوتند.

بیماری هپاتیت ویروسی حاد با علائم تهوع و استفراغ و بی‌حالی و بی‌اشتهایی و درد بدن آغاز می‌شود و در مواردی با تب نیز همراه است. پس از یکی ‌دو هفته، این علائم کاهش می یابند، ولی زردی آغاز می‌شود و تغییرات آزمایشگاهی در آنزیم‌های کبدی رخ می‌دهد.

در موارد شدید هپاتیت، علائم دیگری مثل خونریزی و اختلالات مغزی و تغییرات آزمایشگاهی مربوطه رخ می‌دهد که در این شرایط بیمار باید در بیمارستان بستری شود.

به هر حال در شرایط حاد بیماری، باید مراقب انتقال از طریق ترشحات بیمار باشیم، یعنی نباید با ملحفه و لباس و حوله بیمار تماس مستقیم داشت. همین طور ترشحات دهان و واژن و خون بیمار قابلیت انتقال بیماری را دارند و باید از آن ها پرهیز کرد. در دوران بارداری هم مراقبت‌ها به همین شکل است.

تنها هپاتیت نوع B و C می‌توانند منجر به هپاتیت مزمن شوند. اصولا به باقی ماندن ویروس در بدن بعد از بهبود هپاتیت حاد، هپاتیت مزمن می‌گویند که این حالت می‌تواند منجر به بیماری‌های متفاوتی مثل سیروز (نارسایی کبدی)، تخریب سریع کبد (هپاتیت نکروزان فولمینانت) و سرطان کبدی شود که همگی این بیماری‌ها کشنده هستند.

در مورد هپاتیت B تنها حدود ۱۰ درصد بیماران هپاتیت حاد، سرانجام به نوع مزمن مبتلا می‌شوند که از این تعداد، بیماری معمولا نشانه‌ای ندارد و تنها در بررسی آزمایشگاهی از خون آ‌نتی ژن اچ‌بی‌اس مثبت تشخیص داده می‌شود.

در این صورت برای پیشگیری از ابتلای نوزاد، مراقبت منظم مادران ضروری است، به این ترتیب که در زمان تولد و حداکثر تا ۷۲ ساعت پس از تولد، ایمونوگلوبولین و واکسن هپاتیت B و سه دوره تزریق واکسن به نوزاد توصیه می‌شود و به این ترتیب از ابتلای اکثر نوزادان به هپاتیت B مزمن جلوگیری خواهد شد.

متاسفانه نوزادان به این ویروس فوق‌العاده حساسند و در صورت انتقال ویروس، حدود ۸۵ درصد آن ها به نوع مزمن مبتلا می‌شوند. بنابراین حتما باید با بررسی‌های دوره بارداری که شامل آنتی‌ژن اچ‌بی‌اس است، مادران آنتی‌ژن مثبت را دریافت کرده و با تزریق واکسن و ایمونوگلوبولین در زمان تولد به نوزاد از این مشکل پیشگیری کرد.

در مادرانی که مبتلا به نوع حاد بیماری شده‌اند، احتمال زایمان زودرس و بروز بیماری در نوزاد هست، اما احتمال انتقال بیماری بسیار کم است، زیرا ویروس تنها هنگام زایمان منتقل می‌شود و نوع زایمان سزارین و طبیعی تاثیری در این انتقال ندارد.
بیماری کبد چرب بیشتر در زایمان اول که جنین آن پسر است شایع است

منبع: تبیان