1403/01/10

بیا نی نی

سایتی برای نی نی ها و مامانا

پروتئین موجود در ادرار چیست؟

پروتئین موجود در ادرار چیست؟

پروتئین موجود در ادرار چیست؟

همه ما این حقیقت را می‌دانیم که کلیه‌های ما خون را فیلتر می‌کنند. آن‌ها دارای رگ‌های خونی کوچکی به نام گلومرول هستند که برای حذف مواد زائد در ادرار و جذب پروتئین موجود در خون کار می‌کنند اما  اگر کلیه‌ها به درستی کار نکنند پروتئین می‌تواند به ادرار شما نشت کند. این سطح بالای پروتئین در ادرار پروتئینوری نامیده می‌شود.  پروتئین موجود در ادرار شما در دوران بارداری قبل از هفته ۲۰ به عنوان پروتئینوری مزمن شناخته می‌شود و ممکن است به دلیل مشکلات کلیوی یا هر بیماری دیگر مانند بیماری قلبی و عفونت باشد. عفونت‌های جزئی مانند عفونت مجاری ادراری یا عفونت کلیه نیز ممکن است سطح پروتئین را افزایش دهند. ترشح پروتئین در ادرار در دوران بارداری نشانه اصلی پره اکلامپسی است.

پره اکلامپسی چه علائمی دارد؟

  • سردرد مداوم
  • درد سمت راست بالای شکم
  • تغییرات در بینایی مانند تاری دید، تغییر در بینایی و دیدن لکه‌ها
  • تورم دست و صورت
  • حالت تهوع یا استفراغ
  • افزایش وزن ناگهانی
  • مشکل در تنفس

 

چگونه پره اکلامپسی را تشخیص دهیم؟

پزشک ممکن است نمونه ادرار شما را برای آزمایش دیپ استیک پروتئین ادرار، نمونه خون برای عملکرد کبد برای بررسی افزایش آنزیم‌های کبدی و تعداد کم پلاکت‌ها بگیرد. پزشکان همچنین ممکن است آزمایش‌هایی برای بررسی مایع آمنیوتیک، رشد کودک، حرکات جنین و ضربان قلب انجام دهند و سونوگرافی برای بررسی سطح مایعات و سلامت جنین تجویز کنند.  در اینجا برخی از یافته‌های بالینی در بیماران مبتلا به پره اکلامپسی شدید آورده شده است:

-اختلالات بینایی و مغزی

-ادم ریوی

-سیانوز

-اختلال در عملکرد کبد

-ترومبوسیتوپنی (تعداد کم پلاکت)

-محدودیت رشد جنین و وزن کم هنگام تولد

عوامل خطر مرتبط با پره اکلامپسی چیست؟

-فناوری‌های کمک باروری

-سابقه خانوادگی پره اکلامپسی

-سن ۴۰ سال یا بیشتر

-حاملگی چند قلو

-بارداری اول

-حاملگی چند قلو

-چاقی

-استرس عاطفی

 

سایر عوامل خطر عبارتند از: 

-فشار خون مزمن

-بیماری مزمن کلیه مانند عفونت کلیه، اختلال عملکرد کلیه و بیماری گلومرولی

-ترومبوفیلی‌های ارثی (گروهی از شرایطی که خون به راحتی لخته می‌شود)

-بیماری تروفوبلاستیک بارداری

-سابقه خانوادگی شروع زودرس بیماری‌های قلبی عروقی

-بیماری خود ایمنی مانند لوپوس اریتماتوز سیستمیک و سندرم آنتی فسفولیپید

-عفونت مجاری ادراری و عفونت کلیه

-روماتیسم مفصلی

-مشکلات عروق خونی

-عفونت جزئی در دوران بارداری

 

چگونه پروتئین ادرار را در دوران بارداری کاهش دهیم؟

 -فشار خون خود را به طور منظم در خانه کنترل کنید: 

ویزیت‌های مراقبت‌های دوران بارداری و معاینات سونوگرافی را از دست ندهید. هر گونه تغییر غیرعادی در بدن را فوراً به پزشک گزارش دهید و سابقه سلامتی خود را برای تشخیص زودهنگام مورد بحث قرار دهید.

-مواد غذایی چرب مصرف نکنید: 

غذا‌های غنی از اسید‌های چرب امگا سه مانند ماهی خال مخالی، ساردین، روغن کبد ماهی، شاه ماهی، آنچوی، خاویار، دانه کتان، دانه چیا، گردو، و سویا منابع خوبی از چربی‌های امگا سه هستند. سطوح پایین اسید‌های چرب امگا سه ممکن است خطر ابتلا به پره اکلامپسی را افزایش دهد.

-سبزیجات مصرف کنید: 

غذا‌هایی مانند مرکبات، انواع توت‌ها، ماهی قزل آلا، لوبیا و عدس، پسته، هویج، کلم بروکلی، کرفس، گوجه فرنگی، ماست یونانی، گیاهان و ادویه جات، دانه‌های چیا و کتان، اسفناج، چغندر سبز و چغندر برخی از بهترین غذا‌ها برای فشار خون بالا هستند. رژیم غذایی مناسب با این غذا‌ها می‌تواند فشار خون را کاهش دهد. غذا‌های غنی از پتاسیم و منیزیم برای مقابله با فشار خون عالی هستند.

پره اکلامپسی را چگونه درمان کنیم؟

مصرف آسپرین در سه ماهه اول بارداری:

 دوز پایین آسپرین در سه ماهه اول در زنان در معرض خطر بالا ممکن است خطر پره اکلامپسی را تا ۵۰٪ کاهش دهد.  علاوه بر این نتایج مربوط به جنین و مادر را نیز بهبود می‌بخشد.

مصرف دارو‌هایی مانند ضد فشار خون، ضد تشنج: 

دارو‌هایی برای درمان فشار خون بالا مانند دارو‌های ضد فشار خون و ضد تشنج و سولفات منیزیم برای جلوگیری از تشنج و بهبود جریان خون رحم. کورتیکواستروئید‌ها در دوران بارداری برای کمک به رشد ریه‌ها و تعداد پلاکت‌های نوزاد تجویز شوند.

نتیجه‌گیری:

 پره اکلامپسی از جمله عوارض جدی بارداری است. به دلیل افزایش سن مادر، چاقی و بیماری‌های همراه زنان منجر به افزایش میزان پره اکلامپسی می‌شود. با این حال با پیشگیری، تشخیص زودهنگام، غربالگری و درمان پره اکلامپسی را می‌توان بدون عوارض جدی به خوبی مدیریت کرد. بارداری خود را از نظر پزشکی توسط پزشک بررسی کنید و برای آزمایشات بیشتر مانند سونوگرافی  و تجزیه و تحلیل ادرار به پزشک مراجعه کنید.

 

 


دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *