روز دختر با استوریِ اینستاگرام شما مبارک نمی‌شود!
بیا نی نی/ چند سالی هست که برخی رسانه‌ها با توسل به یک مناسبت تقویمی در تلاش تکریم موقعیت «دختر» در جامعه ایرانی هستند، دخترها که خب ناگفته پیداست در تنگناهای بسیاری قرار دارند. در هر صورت موج احساسات‌گرایی‌های مجازی دخترها، از استوری‌هایی به مناسبت این روز تا پیام‌های متنی که مثلا در تلگرام و واتس‌اپ شِیر می‌شود، نشان داده که آن‌ها در موقعیتی هستند که نیاز به «تکریم» دارند، البته بخشی از این برون‌ریزی‌های مجازی هم صرفا برمی‌گردد به روحیه‌‌ای که علاقه دارد به هر مناسبتی آپدیت کند و شاید خیلی اصیل نباشد اما برخی از همین موج گرامیداشت روز دختر در اینستاگرام، به این نتیجه رسیده‌اند که یک «خلا» وجود دارد و علی‌رغم همه‌ی تلاش‌ها موقعیت دخترها در مناسبات اجتماعی همچنان موقعیت فرودست است.
به عنوان مثال چند محتوای شِیر شده در فضای مجازی را در زیر می‌بینیم که تاکید همدلانه بر مظلومیت دخترها دارد، مثلا اشاره به وقایعی چون «رومینا» و اصلا بحث بر سر «ناموس» به عنوان یک «مِلک» از آن مسائلی است که هنوز برایش چاره‌ای نشده، در واقع سلطه نگاه مردانه، مثلا در قضاوت کیفیت رانندگی دختران و البته برخی نگاه‌های رسمی، موقعیت را برای دختر بودن دشوار کرده، گویی هر چقدر هم که نگاه مردانه اصلاح شود تا آن ضوابط هم دچار برخی تغییرات نشود، شاید گره از مشکلات دختران باز نخواهد شد.
این امواج منتشر در فضای فارسی البته مابه ازای خارجی هم دارد و همین حالا در بسیاری از آثار نمایشی و آمریکا و اروپا، زنان و دختران در مرکز درام داستان حضور دارند، در واقع توجه به دختران یا زنان حالا در لایههای زیرین فرهنگ‌ساز نفوذ کرده و مثلا همان جنبش «می‌تو» اصلا شاید به نوعی احقاق حقی از موقعیت فرودست زنان بوده، اما خب هم‌افزایی تمام این امواج در یک راستا گاها صدای فرهنگ مسلط مردانه را هم در آورده،کاربری به نام «ماتریکس» از زاویه دید مردانه به ماجرا نگاه کرده:
«این که روزی به شما اختصاص داده میشه و حتی در بین الملل ۸ مارس رو روز زن در نظر میگیرن دلیل بر برتری شما نسبت به مرد ها نیست هر دو انسانیم، نه شماها اسکارلت جوهانسون و جنیفر لوپزید که چشم کل دنیا رو شماها باشه و نه پسر ها موجودات درنده با چشمان قرمز و دهان کف کرده هستن ! اینکه حتی نفس کشیدن پسرا هم شماهارو آزار میده به پارانویای خودتون ربط داره.
اون‌قدرهایی هم که فکر می‌کنید تحت فشار و ظلم نیستید، نمیگم اصلا ولی مبالغه شده ، باور نمی‌کنید ؟ از تاکسی بانوان تا قسمت مخصوص بانوان در اتوبوس»
«ماتریکس» البته شاید منصفانه قضاوت نکرده و صرف اختصاص دادن چند واگن به خانم‌ها در مترو، دلیلی بر تکریم آن‌ها نیست و اتفاقا شاید نشانه‌ای از موقعیت فرودست آن‌ها دارد، اما خب در فضای هیجان‌زده‌ی شبکه‌های اجتماعی، شاید هیچ حرکت مدنی دنباله‌داری اتفاق نخواهد افتاد و فضا به سمت کُری‌خوانی‌های جنسیتی خواهد رفت.
