مشاوره ۲۴/ سوال: سلام من ۳۰سالمه و شوهرم ۳۷ و دو فرزند دارم خانم دوم همسرم هستم. همسرم وقتی میره جا خانم اولش من خیلی افسرده میشم عصبی میشم تحمل ندارم همش دعوا و بحث میکنم کمکم کنید تا فکرم ازاد باشه همش بهم میگه تو الکی جوش میزنی و دلداریم میده ولی من باز کار خودمو میکنم میگه عاشقتم من بخاطر بچها میرم جاش نمیدونم چجوری با خودم کنار بیام لطفا کمکم کنید ممنون.

هدی وفانوش ( مشاور و رواندرمانگر دانشگاه علامه طباطبایی )
  با سلام و احترام خدمت شما دوست عزیز ما آدمها در هر لحظه زندگیمون در حال انتخاب هستیم و این انتخابها هستند که در زندگی ما سرنوشت ساز هستند و تکلیف زندگی ما رو مشخص می کنند و بایستی مسئولیت این انتخابها رو هم به عهده بگیریم و نمی توان از زیر بار این مسئولیت شانه خالی کرد. شما نیز جهت زندگی مشترک تصمیم گرفتید که همسر دوم شوهرتان باشید و این انتخاب اقتضائاتی همانند اینکه تنها زن زندگی همسرتون نیستید و ایشان باید به همسر دیگرشان نیز سر بزنند دارد. همین الان نیز شما می توانید انتخاب بکنید که تصمیم دیگری برای زندگی مشترکتون بگیرید و مسئولیت و اقتضائات جدید رو به عهده بگیرید. اما تا زمانی که به این تصمیمتون پایبند هستید تمام مسئولیت و اقتضائات این تصمیم رو بپذیرید و با رفتارهای منفی تصمیم خودتون رو زیر سوال نبرید.

پرستو قندی(روانشناسی تربیتی،دانشگاه تهران)
سلام دوست عزیز واقعیت اینه که شرایطی که شما توصیف کردید واقعا آزاردهنده ست. طبیعت و سرشت هیچ زنی نمی پذیره که زندگی مشترکش و عشقش رو با کسی تقسیم کنه! شما همسر دوم شدید و با آگاهی به شرایط همسرتون، ایشون رو انتخاب کردید! و صد البته وارد شدن به زندگی مردی که همسر و فرزند داره اشتباه بسیار بزرگیه! اشاره کردید که وقتی همسر شما پیش خانم اولش می ره، شما افسرده و عصبی می شید! خب راستش کسی که افسرده و عصبانی باید بشه، شما نیستید! بلکه همسر اول این آقاست! توضیح ندادید که به اختیار خودتون این انتخاب رو داشتید و یا تحت اجبار اطرافیان و یا فرهنگ منطقه تون! به هر حال در شرایط فعلی بهتره مسؤلیت انتخابتون رو بپذیرید و با این شرایط کنار بیاید! برای تغییر حال خودتون خیلی کارها می تونید انجام بدید. روزهایی که همسرتون کنار شما نیستند برای خودتون برنامه های متنوع بچینید، مثلا می تونید یه ورزش خاص رو شروع کنید، یا مثلا اگر موسیقی لذت می برید، یادگرفتن یه ساز رو شروع کنید و با هر هنر دیگری که شما رو مشغول می کنه! و یا حتی شروع به مطالعه کنید. به هر حال شرایط شما، شرایطی ماندگاره بنابراین بهتره خودتون با چیدن برنامه های تفریحی مختلف حال خودتون رو تغییر بدید و سعی کنید به شرایط پیش اومده فکر نکنید. نکته پایانی، اگر تصور می کنید فشار عصبی زیادی در نبود همسرتون تجربه می کنید، شاید بد نباشه با روانپزشک صحبت کنید و از دارو کمک بگیرید