کودکانی که به تنهایی بانی هیئت شده‌اند

حسینه‌ای که بچه‌ها اداره اش می‌کنند 

هیات محبان بین الحرمین بلوار فردوس تهران، به پیشنهاد بچه ها و بانیان هیات، حسینه ای برای کودکان راه انداخته است. حسینیه ای متفاوت که خود بچه‌ها اداره اش می‌کنند. مداد رنگی و آبرنگ و گواش و کاغذهای دیواری همه را بزرگ ترها تهیه کردند و دختری دوازده سیزده ساله نقاشی می‌کشد و بچه‌هایی که به حسینیه می‌آیند آن‌ها را به دلخواه رنگ می‌کنند.

حسینه کودکان هیات محبان بین الحرمین که بچه ها آن را اداره می‌کنند

چند نفری دیگر از بچه ها، میزبان کودکان سه تا ده سال هستند و  وقت سینه زنی بزرگ ترها، بچه ها در حسینیه سینه می زنند و به روش خود برای امام حسین علیه السلام عزاداری می‌کنند.

ن
حسینه کودکان هیات محبان بین الحرمین که بچه ها آن را اداره می‌کنند

جمعی که هم مهمانان و هم میزنابانش کودک هستند و بزرگ ترهای هیات از دور مراقبشان هستند، اما اجازه داده اند جمع کودکانه شان حس مسئولیت را، آن هم در مراسم مهمی مثل عزاداری برای امام حسین علیه السلام تجربه کنند.

این موکب‌های بی‌ریا

در شهرک فرهنگیان همدان  هم یکی از موکب های بی ریا برپاست که و بچه‌ها با دو چهارپایه و یک کلمن شربت خنک  و لیوان های یک بار مصرف، به عزاداران حسینی خدمت می‌کنند و تشنگی شان را رفع.  یک پرچم یا حسین زینت بخش خادمی این بچه‌هاست.

ایستگاه صلواتی بچه‌ها در شهرک فرهنگیان همدان

مشق معرفت دبستانی ها

«بفرمائید داخل مدرسه، امروز رو مهمان حضرت قاسم علیه السلام هستید» این جمله یک دانش آموز از شش هفت دانش آموزی است که در خیابان ایستاده اند و رهگذران را به داخل مدرسه لقمان حکیم محله حکیم آباد اشکذر دعوت می‌کنند تا میزبانشان باشند.

بچه ها در یک کلاس نان رابسته بندی می‌کنند و در کلاس دیگر بسته بندی وسایل صبحانه را انجام می‌دهند ، شوق و اصرار بچه‌ها و  موکب مدرسه‌ای شان آدم را یاد پیاده روی اربعین و موکب هایش می‌اندازد.

موکبی برپا شده در مدرسه لقمان حکیم محله حکیم آباد اشکذر

ایستگاه صلواتی دهه نودی‌ها

ایستگاه صلواتی، قرار نیست بزرگ باشد و پر و پیمان. همین که بچه‌های دهه نودی با نیت‌های پاک و دست‌های کوچک شان، دلشان می‌خواهد از عزاداران امام حسین علیه السلام پذیرایی کنند و آن را با آب و شربت و سیاه پوش کردن گوشه ای از کوچه شان انجام می‌دهند، قشنگ و قابل تقدیر است. کاری که این روزها دهه نودی های خیابان ذوالفقار ۴ شهر رامهرمز، برای پذیرایی همسایه ها انجام می دهند و میزنانی شان را می‌کنند.

دهه نودی های خیابان ذوالفقار ۴ شهر رامهرمز

بخشنده تر از حاتم طایی

دو پسربچه از روستای میان آب از توابع شوش دانیال، روستایی که بیشتر اوقات کم آبی جزو جدانشدنی از زندگی مردم آن است، با یک تخته و دو آجر و پارچ و لیوان های پلاستیکی ایستگاه صلواتی راه انداخته اند و روی حاتم طایی را سفید کرده اند از بخشندگی.

ایستگاه صلواتی دو کودک در روستای میان آب شوش دانیال

 سه خادم کوچک و سه روز چوپانی

اما بعضی از بچه ها هم دلشان می‌خواهد کاری بیشتر انجام دهند و پولی در بساط ندارند، اما جنم شان برای کار کردن زیاد است. مثل  این سه کودک که سه روز چوپانی را به جان خریدند  و با دستمزدشان پرچم خریدند و در کوچه برای امام حسین علیه‌السلام خیمه عزا زدند و با چای و شیرکاکائو از عزاداران حسینی پذیرایی کردند.

موکبی با چادر مادر

کودکان در حاشیه شهر بجنورد که قلبشان برای امام حسین علیه السلام و یارانش می تپید، می‌خواستند موکب داری کنند اما چادری نداشتند تا برپا کنند. مادرشان که از نیت بچه ها خبردار شد، چادرش را به آن ها داد و حالا آنها با چادر مادر، موکب زده اند و در آن از عزاداران حسینی با چای پذیرایی می‌کنند و چه خوب خدمتی است، خادمی کردن برای این تبار محترم.  موکب

خوابی چنین میانه میدانم آرزوست

اما  بچه‌ها که عشق به امام حسین علیه السلام در قلبشان موج می زدند، فقط با زدن موکب و در پی خیمه ای علم کردن صحنه های زیبا و آموزنده خلق نمی کنند، نمونه اش همین خادم نوجوان موکب حسینی مسجد عمار ارومیه است که کار فقط جسمش را خسته کرده و شیرین و آرام در میان همهمه هیات خوابش برده است.