باوفایی در میان مردان و زنان بی وفای کوفه
بیا نی نی/ در میان مردان و زنان بی وفای کوفه ، تنها یک زنِ با ایمان و موالی اهل بیت بود که حرمت ولایت را پاس داشت و با شجاعت و بدون هراس از دشمن ، نماینده امامِ خویش را در خانه پناه داد و آن زن کسی نبود جز
«طــوعه»
وی قبلا از کنیزان «اشعث‌بن‌قیس» بوده، وی او را آزاد و «اسید حضری» با او ازدواج کرد؛ بلال، ثمره این ازدواج بود.
به نقل از برخی قول ها ، #طوعه ایرانی‌تبار و از قبیل بنی‌الحمرا، هم‌پیمان قبیله «بنی‌عبدالقیس» بوده است.
با تهدید عبیدالله بن زیاد مردم کوفه خیلی زود، بیعت‌شکنی کردند و هویت اصلی خود را به نمایش گذاشتند و به قدری بی‌‌وفایی از خود نشان دادند که مُسلم یک شب، پس از پایان نماز خود را تنها دید و بدون این‌که رفیق و پناهی داشته باشد، غریب و آواره در کوچه‌های کوفه سرگردان شد.
او در نهایت به خانه » طوعه « رسید و در خانه او پناه گرفت .
بلال فرزند طوعه بدون در نظر گرفتن اصرار های مادرش باعث دستگیری و شهادت حضرت مسلم ابن عقیل شد اما «طوعه» نقش تاریخی خود را ایفا کرد و چه خوب در تاریخ درخشید. او به وظیفه خود که دفاع از ولایت بود عمل کرد، هر چند که پنجه ناجوانمردان تاریخ، قوی‌تر از رشادت طوعه بود.
او صحنه را خالی نکرد و از مردان زمانه جلوتر افتاد. او از زنانی بود که در صحرای کربلا و عاشورا حضور نداشت، اما با شنیدن پیام نهضت امام حسین (ع) در حد توانش به یاری سفیر حسین(ع) شتافت و او را یاری کرد.
