آیا نارس بودن می‌تواند ضریب هوشی کودک را در بزرگسالی تحت تأثیر قرار دهد؟
تحقیقات جدید نشان داده است که نوزادانی که زودرس یا با وزن کم به دنیا می‌آیند نمرات ضریب هوشی کمتری دارند. اگر نوزادان قبل از هفته سی و هفتم بارداری به دنیا بیایند نارس محسوب می‌شوند. این بیماری با انواع مشکلات سلامتی از جمله تنفس، قلب و بافت‌های مغزی و همچنین مشکلات ایمنی و متابولیسم همراه است. از طرف دیگر وزن کم هنگام تولد به نوزادانی گفته می‌شود که وزن آن‌ها کمتر از ۲۵۰۰۰ گرم است.
محققان چندین عامل موثر در پایین آمدن ضریب هوشی را مشخص کردند. جدا از سن حاملگی کمتر و وزن کم هنگام تولد وجود دیسپلازی برونش ریوی نوزاد (یک اختلال تنفسی که به طور کلی در پره مری‌ها رخ می‌دهد در حالی که ریه‌های آن‌ها کاملاً رشد نکرده است) و همچنین خونریزی داخل بطنی (خونریزی در سیستم بطنی مغز) با امتیازات ضریب هوشی پایین همراه بود. به همین ترتیب، نوزادانی که از مادرانی با سطح تحصیلات پایین متولد می‌شوند نیز تمایل به نمره ضریب هوشی پایین‌تری دارند. ضریب هوشی مخفف سهمیه هوش است. تست‌های ضریب هوشی به طور خاص برای اندازه‌گیری توانایی‌ها و مهارت‌های شناختی مانند استدلال و حل مسئله طراحی شده اند.
کسب ۱۱۶ نمره IQ بالاتر از حد متوسط در نظر گرفته می‌شود، در حالی که برای نمره ۱۳۰ یا بالاتر لازم است. با این حال توجه به این نکته مهم است. آزمون‌های مختلف ضریب هوشی برای اندازه‌گیری ظرفیت فکری وجود دارد. محققان ادعا کردند که تحقیقات زیادی در مورد تأثیر تولد زودرس یا وزن کم هنگام تولد بر عملکرد شناختی در اواخر زندگی انجام نشده است. با این حال نتایج جدید اهمیت تأمین منابع آموزشی به پره زنی‌ها و نوزادان با سن حاملگی پایین را به منظور حمایت از رشد شناختی آن‌ها در مراحل بعدی زندگی تأکید می‌کند. به همین ترتیب آنها‌امیدوارند که اطلاعات جدید به بهبود سلامت و مراقبت از نوزادان نارس کمک کند.
منبع: https://www.babygaga.com/premature-babies-lower-iq-scores/
