زمین خوردن در بارداری باعث سقط جنین می‌شود؟
چه عواملی باعث زمین خوردن زنان باردار می‌شود؟
مهمترین دلایل زمین خوردن زنان در ۹ ماه دوران بارداری عبارتند از:
- پایین آمدن قند خون و فشار خون
در شروع بارداری بیشتر زنان با افت فشار خون و قند خون مواجه می‌شوند. این عوامل باعث بروز سرگیجه و عدم تعادل و در نتیجه زمین خوردن می‌شود.
- هورمون‌های بارداری
هورمون ریلکسین یا هورمون آرامش هم می‌تواند باعث زمین خوردن در بارداری شود. این هورمون باعث شل شدن عضلات و رباط ها می‌شود. اثر این هورمون بر عضلات و رباط های لگن باعث می‌شود که جنین فضای کافی برای رشد داشته باشد و بتواند در طی زایمان طبیعی، از کانال زایمانی عبور کند. ریلکسین هورمونی است که زایمان طبیعی را برای بدن مادر ممکن می‌کند.اما گاهی همنی شل شدن مفاصل باعث بی ثباتی پاها و زمین خوردن می‌شود.
- ورم کردن پاها
ورم پا در دوران بارداری باعث می‌شود تا زنان باردار سخت تر و بی ثبات تر قدم بردارند. این اتفاق در روند راه رفتن زنان باردار تأثیر می گذارد و ممکن است تعادل کلی بدن زنان را بهم بزند.
بیشتر بخوانید: درمان ورم بارداری با طب سنتی
- تغییر مرکز ثقل در بارداری
راه رفتن به تعادل نیاز دارد. همۀ کارهایی که نیاز به حفظ تعادل دارند در دوران بارداری سخت تر می‌شود، زیرا وضعیت و مرکز ثقل بدن شما در این دوران تغییر کرده است و همین موضوع، حفظ تعادل را سخت‌تر می‌کند.
آیا زمین خوردن در بارداری به جنین آسیب می‌زند؟
محققان معتقدند جنین در رحم مادر به خوبی محافظت می‌شود. کیسه آمنیوتیک و مایع موجود در آن اثرات وارد شدن ضربه‌های ناگهانی به جنین داخل خود را کاهش می‌دهد. به همین دلیل اگر زمین خوردن خیلی شدید نباشد، احتمال اینکه به جنین آسیبی وارد شود خیلی ضعیف است. اما اگر مادر آسیب ببیند ممکن است این زمین خوردن با عوارضی برای جنین همراه شود. همچنین ضخیم و عضلانی شدن دیواره داخلی رحم زنان با شروع روند بارداری و بروز تغییرات در ماهیچه‌ها و چربی‌های شکم مادر را نباید نادیده گرفت. این ساختارها حرکت ناگهانی جنین در درون رحم مادر باردار به حداقل می رساند و خطرات ناشی از حوادثی مثل ضربه و زمین خوردن را کم می کند.
زمین خوردن در بارداری، چه زمانی خطرناک می شود؟
میزان آسیب به جنین به دلیل زمین خوردن به مرحله بارداری هم بستگی دارد.
در سه ماهه اول بارداری، رحم کاملاً در داخل لگن است و از طریق استخوان‌های این ناحیه محافظت می‌شود. زمین خوردن در این دوره، روی سلامت جنین یا جفت تأثیر کمتری دارد.
در سه ماهه دوم بارداری، با اینکه هنوز رحم مادر به طور کامل در کف لگن قرار نگرفته؛ اما پوشش‌های محافظتی دیگری در این ناحیه از رحم وجود دارد که از جنین در برابر ضربات ناگهانی محافظت کند. اما اگر زمین خوردن در سه ماهه دوم بارداری اتفاق بیفتد و ضربه های شدیدی به شکم مادر وارد شود، ممکن است جنین هم در معرض خطر قرار بگیرد. اگر این نشانه ها را داشتید حتما باید به پزشک مراجعه کنید:
- حرکت جنین نسبت به قبل کم شده باشد
- مادر درد شدیدی پس از زمین خوردن داشته باشد
- لکه بینی یا خونریزی
- انقباضات رحمی زیاد شود
- احساس تنگی نفس و سرگیجه داشته باشد
- احساس نشت کیسه آب جنین
سه ماه سوم بارداری:محققان معتقدند میزان آسیبی که به جنین در ماههای آخر بارداری وارد می‌شود خیلی بیشتر از سه ماهه اول یا دوم بارداری است. چون در سه ماهه سوم بارداری عوامل خطرزا خیلی بیشتر است. با شروع سه ماهه سوم بارداری، جنین به سطح پوست شکم مادر نزدیک می‌شود، همچنین سر نوزاد در ماه آخر بارداری در اکثر موارد رو به پایین است همین موضوع شانس آسیب دیدگی به دلیل زمین خوردن را به میزان قابل توجهی افزایش می‌دهد.این نشانه ها در این دوره خیلی خطرناک است و خیلی زود باید به پزشک مراجعه کنید:
- احساس درد در شکم
- لکه بینی یا خونریزی شدید
- نشت مایع آمنیوتیک از کیسه آب زنان بعد از زمین خوردن
- کم شدن حرکات جنین
- تنگی نفس
- احساس سرگیجه شدید بعد از زمین خوردن
- شروع انقباضات زیاد در دیواره رحم مادر باردار
چگونه می توان از زمین خوردن در بارداری پیشگیری کرد؟
- اگر احساس سرگیجه یا ضعف داشتید دیگر به راه رفتن ادامه ندهید و استراحت کنید.
- بهتر است در ماههای آخر بارداری کفش طبی با پاشنه های سه سانتی بپوشید. کفش پاشنه بلند در ماههای آخر خودشان دلیل زمین خوردن هستند. بیشتر بخوانید: راهنمای خرید کفش در بارداری
- هنگام بالا رفتن از پله‌ها حتماً از نرده یا حفاظ کناری پله‌ها استفاده کنید.
- در روزهای آخر که راه رفتن وو حفظ تعادل سخت تر می‌شود بهتر است با خودتان باری حمل نکنید و کیف سنگین روی دوشتان نیندازید.
- کف حمام را تا زمان زایمان با کفپوش ضد لغزش بپوشانید.
- هیچ وقت با عجله از روی صندلی یا مبل بلند نشوید.
