1403/01/10

بیا نی نی

سایتی برای نی نی ها و مامانا

سنجش تراکم استخوان، چه کسانی باید انجام دهند؟

سنجش تراکم استخوان، چه کسانی باید انجام دهند؟

در این ویدئو به این سوال پاسخ داده می‌شود که چه افرادی باید تست سنجش تراکم استخوان را انجام دهند؟

سوال : چه افرادی باید تست سنجش تراکم استخوان را انجام دهند؟

پاسخ : افرادی که در معرض خطر مبتلا شدن به استئوپروز یا پوکی استخوان هستند. از آن جایی که در زنان بعد از یائسگی تراکم استخوان کاهش پیدا می کند و بعد از سن ۶۵ سالگی امکان دارد شکستگی به وجود آید در زنانی که بیشتر از ۶۵ سن دارند سنجش تراکم استخوان انجام می شود.

برای آگاهی بیشتر از کاندیدای انجام تست سنجش تراکم استخوان به سراغ رادیولوژی و سونوگرافی ماد رفتیم. از شما دعوت میکنیم ویدئو زیر را تماشا کنید. برای مراجعه به رادیولوژی و سونوگرافی ماد یا دریافت نوبت از رادیولوژی و سونوگرافی ماد کلیک کنید.

مراقبت دوران بارداری، دارو برای کولیت مضره؟

سنجش تراکم استخوان یا دانسیتومتری استخوان روشی می باشد که به وسیله آن می توان سفت بودن و سختی و اندازه محکم بودن استخوان ها را اندازه گیری کرد. اندازه گیری تراکم استخوان یکی از روش های اندازه گیری سلامت فرد می باشد. از همان روزهای اولی که جنین تشکیل می شود به دراز مدت و به مرور زمان کلسیم در استخوان ها تجمع می کند و در زمانی که فرد به دوران بلوغ خود می رسد در سن ۲۰ سالگی استخوان ها به صورت کامل متراکم می شوند.

چه مواردی تاثیرات زیادی در سنجش تراکم استخوان می گذارد

ژنتیک و اندازه کارهایی که که فرد انجام می دهد مهم ترین عامل تعیین تراکم استخوان می باشد. پس از این دو مورد اندازه مصرف کلسیم و ویتامین دی همچنین در این که استخوان تراکم پیدا کند تاثیر دارد.
یعنی این که افرادی که از سن کودکی ورزش را آغاز کرده اند و برنامه غذایی مملو از لبنیات داشته اند استخوان های دارای تراکم بیشتری را در اوایل دوران جوانی خواهند داشت. بعد از این که استخوان ها در سنین جوانی تراکم پیدا کرده اند به مرور زمان پوک می شوند. در حین این زمان هم کم شدن متراکم شدن استخوان – ورزش – استفاده از کلسیم و ویتامین D تاثیر دارد.

به همین تدریج افرادی که ورزش را به صورت مرتب و همیشگی انجام می دهند هم دارای استخوان های متراکم تری دارند و هم پروسه پوک شدن استخوان در این افراد بسیار کند انجام می شود. درمان پوکی استخوان هنگامی صورت می گیرد که آزمایش سنجش تراکم استخوان یکی از روش های تشخیصی پوکی استخوان باشد. برای سنجش تراکم استخوان دو دستگاه به نام های اسکنرهای مرکزی و اسکنرهای محیطی وجود دارد.

سنجش تراکم استخوان برای همه افراد نیاز نمی باشد و تنها افرادی که واجد شرایط خاصی هستند می بایستی از این روش استفاده کنند. سنجش تراکم استخوان روشی نوین برای پوکی استخوان می باشد و نیازمند دستگاه بسیار مجهز و پیشرفته می باشد.

در دستگاه های اسکنر مرکزی تراکم استخوان های اصلی بدن یعنی ستون مهره و لگن تشخیص داده می شود و در دستگاه های اسکنر محیطی تراکم استخوان های محیطی تر همچون مچ دست، مچ پا و انگشت ها ارزیابی می شود.

اگر از اسکنرهای مرکزی استفاده شود اول از همه بیمار روی تخت دستگاه به سمت پشت می خوابد و از او تقاضا می شود که در زمان سنجش تراکم استخوان هیچگونه حرکتی نکند. و بعد اسکنر دستگاه روی بخشی از بدن که تمایل داریم تراکم استخوان را در آن نواحی اندازه بگیری قرار می دهیم و یک منبع اشعه ایکس پرتو را به طرف استخوان ارسال می کند. این استخوان در اغلب موارد ستون مهره یا مفصل ران در قسمت لگن می باشد.سنجش تراکم استخوان معمولا بین ۱۰ الی ۲۰ دقیقه زمان به خود اختصاص می دهد. سنجش تراکم استخوان نیازی به مراقبت های پیش از آن ندارد.

سنجش تراکم استخوان، چه کسانی باید انجام دهند؟

کاندیدای سنجش تراکم استخوان

افرادی که در معرض خطر مبتلا شدن به استئوپروز یا پوکی استخوان هستند.از آن جایی که در زنان بعد از یائسگی تراکم استخوان کاهش پیدا می کند و بعد از سن ۶۵ سالگی امکان دارد شکستگی به وجود آید در زنانی که بیشتر از ۶۵ سن دارند سنجش تراکم استخوان انجام می شود.
زنانی است که زودتر از موعد یائسگی را تجربه می کنند و افرادی که کورتون را در دراز مصرف کرده اند بهتر است سنجش تراکم استخوان را انجام دهند. در مواقعی که استخوان ها با یک صدمه بسیار ناچیزی دچار شکستگی می شود به طور مثال زمانی که فردی زمین می خورد استخوان لگن می شکند می بایستی به پوکی استخوان پی برد و سنجش تراکم استخوان انجام داد.

پوکی استخوان در روزهای اولیه هیچگونه علائمی از خود ندارد اما قادر است که سبب شکستگی استخوان شود.

سنجش تراکم استخوان در چه مواردی بهتر است انجام شود؟

  • شکستن استخوان پس از یک صدمه بسیار کوچک
  • بروز قوز در کمر به دلیل شکستگی های مداوم مهره
  • استفاده از کورتون به دراز مدت
  • یائسگی زودتر از موعد یعنی همان کمتر از ۴۵ سالگی
  • آمنوره یا توقف دوران عادت ماهانه پیش از یائسه شدن بیشتر از یک سال
  • پوکی استخوان با بیماری های دیگری همچون روماتیسم مفصلی یا بیماری سلیاک همراه باشد.
  • شکستگی لگن در خانواده مادری مطرح باشد.
  • لاغری بیش از اندازه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *