قهر کردن یک نوع اختلال شخصیتی و نوعی بیماری روانی است که فرد با تکیه بر آن از رودرویی با مشکلاتش می‌گریزد و سعی می‌کند طرف مقابل را تنبیه کند. کسانی که زیاد قهر می‌کنند، افرادی هستند که تصور می‌کنند بهترین کار برای تسلط روی افراد، این است که آن‌ها را تحت کنترل درآورند. البته این شیوه برخورد، خودخواهانه به نظر می‌رسد چون بدین ترتیب فرصت حرف زدن را از طرف مقابل هم سلب می‌کنند. قهر کردن یکی از اختلالات شخصیت نابالغ است که ممکن است ریشه درکودکی فرد داشته باشد.این افراد معمولا راه‌حل‌های موقت و ناکارآمدی مثل قهر کردن را به شیوه‌های صحیح حل مشکلات ترجیح می‌دهند. قهر، حاصل رفتار توام با خشم افراد درون‌گرا، کم‌جرئت، منفعل، پرخاشگر، خجالتی و پرتوقع است. این افراد به دلیل نبود بلوغ شخصیت در ابراز احساساتشان ناتوان هستند. قهر، رفتاری برای بیان اعتراض است و از جانب کسانی که بیماری رفتاری دارند، انجام می شود. برای برخورد با کسانی که به صورت مداوم قهر می‌کنند، مهم‌ترین نکته این‌است که نباید به آن‌ها برای قهرشان جایزه داد و رفتار غلط‌شان را تقویت کرد.
برگرفته از ژوان