ورزش برای من مثل غذا خوردن حیاتی است
گپی با تنها ورزشکار طلایی کاروان ایران در مسابقات موی تای قهرمانی جوانان جهان
اواخر مردادماه امسال ، مسابقات مویتای قهرمانی جوانان جهان با حضور بیش از ۳۰۰ ورزشکار از ۱۰۰ کشور جهان بهمیزبانی شهر «کوالالامپور» مالزی برگزار شد. بروبچههای تیم ملی ایران، با ۱۷ مدال به کشور برگشتند که از آن میان، «فاطمه ممانی» ۱۷ساله، تنها مدال طلای کاروان ایران از این رقابتها را برای ما بهارمغان آورد. موفقیت فاطمه و عنوان کمترشنیدهشده رشتهاش، کنجکاوم کرد. با کمی کندوکاو فهمیدم که رشته رزمی «مویتای» یا «مبارزه تایلندی»، قدمتی ۲هزار ساله دارد، در سال ۲۰۱۷ بهطور رسمی در المپیک ثبت شده و حالا ورزشکاران بسیاری از سرتاسر جهان در این رشته رزمی جذاب با یکدیگر رقابت میکنند. در ادامه گپ من با فاطمه قهرمان را درباره رشته جذابش میخوانید.
چه شد که از مویتای سردرآوردی؟
من از ۸سالگی ورزش را با رشتههای رزمی مثل «کیکبوکسینگ» و «کاراته» شروع کردم، بهعنوان استعداد برتر رزمی شناخته شدم و مقامهای مختلفی در این عرصهها کسب کردم. درواقع با رشتههای رزمی آشنا بودم و سال ۹۸ عضو تیم ملی مویتای شدم. از آنموقع تا حالا بهطور حرفهای مویتای کار میکنم.
برای رسیدن به قهرمانی چه مسیری را طی کردی؟
راستش مسیر سختی بود چون ورزش حرفهای، تلاش و تمرین زیادی میخواهد. برای ورود به تیم ملی و رسیدن به مسابقات جهان خیلی زحمت کشیدم. پارسال جواب سالها زحمتم را با مدال طلای مسابقات جهانی تایلند، گرفتم. یادم میآید چطور در آن لحظه بیاختیار اشک میریختم. امسال هم موفق به کسب مدال طلا در مالزی شدم.
در این راه سخت چه چیزی برای ادامه دادن به تو انگیزه میبخشد؟
ورزش برای من بخشی از زندگیام شده و میتوانم بگویم مثل غذا خوردن برایم حیاتی است. گاهی وقتها که بههر دلیلی نمیتوانم تمرین کنم، حس بدی دارم و حتی عذاب وجدان میگیرم. علاقهام به این رشته و اهدافم، انگیزهای است که باعث میشود ادامه بدهم.
هیچوقت شده از رشتهات خسته شوی و بخواهی که بیخیالش شوی؟
مواقعی پیش آمده که بهدلیل آسیبدیدگی یا فشار زیاد بهناچار از تمرین دور شدم اما ناامید و خسته نمیشوم. من همیشه از ورزش کردن لذت بردهام و تأثیر مثبت زیادی در زندگیام داشتهاست.
نوجوانهای علاقهمند به رشته تو چه ویژگیهایی باید داشتهباشند؟
بهنظر من در هر ورزشی برای رسیدن به موفقیت، ۴۰ تا ۴۵درصد استعداد لازم است سپس تلاش فردی تأثیر میگذارد. من فکر میکنم نوجوانهای علاقهمند به مویتای بهشرط تلاش و پشتکار با هر فیزیک بدنی میتوانند در این عرصه بدرخشند و به ویژگی خاصی نیاز ندارند. البته در ورزشهای رزمی، داشتن قدرت و روحیه جنگاوری موثر است اما معنی این حرف آنچیزی نیست که مردم درباره این رشتهها و خشن شدن ورزشکارانشان میگویند؛ روحیه جنگندگی در ورزش روی شخصیت فرد و نحوه تعاملش با دیگران تأثیر منفی ندارد.