محمدحسین مرادی از شهدای مدافع حرم است که آبان ۱۳۹۲ در چندمتری حرم حضرت زینب کبری(س) هدف گلوله تکفیری‌ها قرار گرفت و به شهادت رسید.
مادر این شهید درباره پسرش می‌گوید: پسرم ابتدای دهه شصت به دنیا آمد. نامش را از یک شهید گرفت و با عشق و یاد شهدا زندگی کرد. عاقبت خودش نیز به شهادت رسید. وقتی محمدحسین را باردار بودم، ماجرای هفتم تیر و شهادت بهشتی و یارانش پیش آمد. همان زمان، همسرم به من پیشنهاد کرد اگر نوزادمان پسر بود، نامش را به یاد شهید بهشتی محمدحسین بگذاریم.
این پسر عشق عجیبی به اهل‌بیت(ع) داشت. در هیئت‌ها و مراسم مذهبی خادمی می‌کرد و غذا می‌پخت اما وقتی کمی از این غذا را به خودش می‌دادند، حین راه همان را هم به مستمندی می‌داد. همین دل پاک و ارادتش به اهل‌بیت(ع) بود که او را به مقام شهادت رساند.
وقتی محمدحسین به سوریه رفت و در دفاع از حرم مجروح شد، دوستانش چیزی از این موضوع به ما نگفتند. ایام محرم بود. من به روضه رفته بودم که به یاد محمدحسین افتادم. از خدا خواستم محافظ او در آن کشور غریب باشد اما بعد پیش خودم فکر کردم اگر پسرم را دوست دارم، باید بهترین‌ها را برایش بخواهم.
با اینکه مادر نمی‌تواند حتی کوچک‌ترین آسیبی را در وجود فرزندش ببیند به خدا گفتم: محمدحسین عاشق شهادت است. من هم می‌دانم که شهادت بهترین چیزی است که می‌شود نصیب عزیزم شود. پس خدایا، بهترین را نصیب او کن. یکی دو روز بعد از آن اتفاق، پسرم به شهادت رسید.