دیر ایستادن کودک، تزریق آمپول مفیده؟
معمولا نوزادان در حدود سن ۹ ماهگی سعی می‌کنند بایستند. بسیاری از والدین معمولا از زمان ایستادن نوزادان آگاه نیستند، بنابراین مهم است که مراقب رفتار کودک خود و نحوه رفتار او باشید.
معمولا نوزادان در حدود سن ۹ماهگی سعی می‌کنند بایستند. بسیاری از والدین معمولا از زمان ایستادن نوزادان آگاه نیستند، بنابراین مهم است که مراقب رفتار کودک خود و نحوه رفتار او باشید.
اگر او نشانه‌هایی از تلاش برای ایستادن با گرفتن حمایت برای ایستادن از خود نشان می‌دهد، باید هوشیار باشید و به او کمک کنید.
به طور کلی، سن ایستادن کودک چیزی بین ۹ تا ۱۲ماهگی است. درست مانند هر چیز دیگری در آن سن، ایستادن هم فرآیندی است که مراحل مختلفی دارد. نوزادان تمایل دارند در مراحل مختلف بایستند تا زمانی که بتوانند بدون نیاز به هیچ‌گونه حمایتی بلند شوند.
نوزادان چگونه ایستادن را یاد می‌گیرند؟
همانطور که گفته شد، نوزادان با کمک حمایت و گذشت زمان، ایستادن را یاد می‌گیرند. هنگامی که به دنیا می‌آیند، نوزادان با فشار دادن به سطوح با کمک پاهای خود رفلکس نشان می‌دهند.
مهم است که با حمایت از سر و نگه داشتن آن‌ها روی پاهایشان به آن‌ها کمک کنید. نوزادان دائما سعی می‌کنند از پاهای خود استفاده کنند و در حالی که غریزه آن‌ها راه رفتن نیست، می‌خواهند پاهای خود را محکم نگه دارند.
نوزدان در مراحل مختلف رشد، علائم تدریجی از خود نشان می‌دهند:
بدو تولد تا ۲ماهگی
از بدو تولد تا ۲ماهگی، نوزادان علائمی مانند لگد زدن با پاهای خود را نشان می‌دهند. در این سن، آن‌ها هنوز در حال کشف رفلکس‌های خود هستند. مهم است که آن‌ها را روی سطوح نرم قرار بدهید تا پاهایشان را احساس کنند و بتوانند قدرت خود را افزایش دهند.
۳ تا ۶ماهگی
حدود سه تا شش ماهگی، رفلکس‌های نوزادان با اولین تلاش‌های آن‌ها برای تحمل وزنشان جایگزین می‌شود. نوزادان معمولا در این سن قدرت کافی برای مستقل ایستادن ندارند.
در عرض چند ماه، آن‌ها قدرت تحمل مقداری از وزن خود را به دست می‌آورند.
در حدود پنج ماهگی، آن‌ها شروع به جستجو در اطراف می‌کنند. بدیهی است که در یک دوره طولانی، آن‌ها می‌خواهند روی پاهای خود بایستند.
در این مرحله، همانطور که آن‌ها را روی پاهای خود نگه می‌دارید، با لذت بالا و پایین خواهند پرید.
۶ تا ۱۰ماهگی
بین ۶ تا ۱۰ماهگی، نوزادان با استفاده از مبلمان برای حمایت، شروع به بالا کشیدن خود می‌کنند. اگر آن‌ها را در کنار مبل قرار دهید، برای نوعی حمایت به آن آویزان می‌شوند.
در این مرحله، می‌توانید با خالی کردن فضای اطراف از اسباب‌بازی‌ها و اشیاء نوک‌تیز و حتی قرار دادن چند کوسن به آن‌ها کمک کنید تا در صورتی که بیفتند، صدمه نبینند.
زمین خوردن یک فرآیند بسیار مهم برای نوزادان است زیرا آن‌ها بر هنر ایستادن و در نهایت راه رفتن تسلط پیدا می‌کنند. این روند به تدریج در حدود ۶ ماهگی شروع می‌شود.
در عرض یک ماه پس از آن، یاد خواهند گرفت که بازوهای خود را به جلو دراز کنند تا بتوانند به آرامی به جلو بروند.
تا نه ماهگی، نوزادان می‌توانند خود را برای ایستادن به روشی آسان‌تر بالا بکشند، اما همچنان نمی‌توانند خود را پایین بیاورند و با یک ضربه کوچک به سمت عقب می‌افتند.
۱۰ تا ۱۲ماهگی
در این سن، نوزادان شروع به یادگیری نحوه خم کردن زانوها و حتی نشستن بعد از یک ایستادن می‌کنند. با این حال، این کار برای آن‌ها بسیار سخت‌تر از آن چیزی است که ما فکر می‌کنیم.
وقتی به اولین تولدشان نزدیک می‌شوند، نوزادان می‌توانند خودشان را بالا بکشند تا بایستند و همچنین با اعتماد به نفس زیادی روی زمین بنشینند. در ۱۲ماهگی، آن‌ها باید بتوانند قبل از نشستن چند لحظه به تنهایی بایستند.
چگونه می‌توانید به کودک خود کمک کنید تا بایستد؟
در حالی که نوزادان شروع به نشان دادن علائم ایستادن می‌کنند، مهم است که حمایت لازم را برای آن‌ها فراهم کنید. در ادامه، چند روش برای آموزش ایستادن به نوزاد برایتان بیان می‌کنیم:
۱- تخت آن‌ها را ایمن نگه دارید
نوزادان ابتدا علائمی از تمایل به ایستادن در تخت خود نشان می‌دهند و نرده‌های آن را برای کمک به ایستادن می‌گیرند. تشک تخت را به مکان پایین‌تری ببرید و همه اسباب‌بازی‌ها را بردارید تا کودک وقتی می‌خواهد بایستد زمین نخورد.
مهم است مطمئن شوید که مبلمان در مناطقی که معمولا برای ایستادن از آن استفاده می‌کنند لرزان یا خطرناک نباشد که بر روی باعث سقوط کودک شود.
۲- مبلمان ایمن برای ایستادن در اختیار آن‌ها قرار دهید
نوزادان سعی می‌کنند از مبلمان اطراف خود برای کمک به ایستادن استفاده کنند. مهم است مطمئن شوید که مبلمان در مناطقی که معمولا برای ایستادن از آن استفاده می‌کنند لرزان یا خطرناک نباشد که بر روی باعث سقوط کودک شود. استفاده از مبلمان برای نوزادان به عنوان تکیه‌گاه بسیار مهم است و اغلب از آن برای کمک به ایستادن و راه رفتن استفاده می‌کنند.
۳- از اسباب‌بازی‌های کودک برای ترغیب او استفاده کنید
با قرار دادن تعدادی از اسباب‌بازی‌های مورد علاقه کودک روی بالشتک کاناپه، می‌توانید به اندازه کافی او را ترغیب کنید که برای برداشتن اسباب‌بازی بایستد.۴- بالا و پایین پریدن
بالا و پایین پریدن کودک، راه دیگری برای کمک به او برای ایستادن و حمایت از خود است. او را در مقابل خود نگه دارید و در حالی که سعی می‌کند با لذت بالا و پایین بپرد، دستانش را بگیرید.
۵- روزانه ۱۵دقیقه با کودک پیاده‌روی داشته باشید
کوسن‌ها را به عنوان موانع قرار دهید و مسیری برای راه رفتن کودک خود ایجاد کنید. می‌توانید در انتهای مسیر بایستید و کودک را با دست زدن تشویق کنید به سمت شما بیاید.
انجام این کار به مدت ۱۵ تا ۴۰دقیقه در روز، یک راه عالی برای اطمینان از تمرین مداوم پیاده‌روی است. این تمرین، یکی از بهترین تمرینات برای کمک به ایستادن کودک است.دیر ایستادن کودک، چه دلیلی دارد؟
در حالی که اکثر نوزادان در حدود ۱۸ماهگی کاملا راه می‌روند، برای برخی از نوزادان شروع این روند کمی زمان می‌برد.
مرحله رشد برخی از نوزادان بیشتر طول می‌کشد و این موضوع در مورد ایستادن و راه رفتن هم یکسان است. چند بیماری وجود دارد که می‌تواند علت دیر ایستادن و دیر راه رفتن باشد:
- مشکلات مادرزادی ارتوپدی
- سندرم داون
- دیستروفی عضلانی
- فلج مغزی
همانطور که گفته شد، در حدود ۱۸ماهگی، پزشکان اطفال انتظار دارند که نوزادان مستقل بایستند، راه بروند و بنشینند.
سئوال مخاطب بیا نی نی درباره دیر ایستادن کودک
سوال مخاطب بیا نی نی: پسر بچه‌ای ۱۵ ماهه دارم که هنوز قادر به ایستادن به تنهایی نیست. اما می‌تواند دستش را به جایی بگیرد و بایستد و چند قدمی دور میز برمی‌دارد.
آیا برای راه رفتن دیر شده است؟ با توجه به این‌که چند روز بعد از تولد یک سالگیش شروع به چهار دست و پا رفتن کرده و دکتر گفته باید آمپول ویتامین D3 بزنه. آیا هنوز صبر کنم یا آمپول را بزنم؟
پاسخ دکتر فاطمه هدی فلاح، متخصص کودکان:
بچه‌ها حداکثر باید تا ۱۲ الی ۱۳ماهگی بتوانند راه بروند، حتی با کمک. امکان دارد راه رفتن در آن‌ها به اندازه یک الی دو ماه تاخیر داشته باشد، ولی بیشتر از این زمان قابل قبول نیست.
با توجه به این موضوع، فرزند شما کمی عقب است. در صورتی که فرزندتان از نظر بقیه روند تکاملی‌اش عقب باشد حتما باید به یک متخصص مغز و اعصاب اطفال مراجعه کنید.
شاید که نیاز به عکس‌برداری از مغز وجود داشته باشد. اما اگر همه چیز فرزندتان خوب است و فقط در قسمت راه رفتن مشکل دارد، یکی از علت‌های آن ممکن است کمبود ویتامین دی باشد که با درمان آن این مشکل برطرف می‌شود.
اصلا نباید صبر کنید و این موضوع را جدی بگیرید. بر اساس حدس و گمان خود تصمیم نگیرید. اگر بر اساس آزمایش‌ها مشکلی وجود داشت برای درمان مناسب تحت نظر پزشک اقدام کنید.
به کلینیک بیا نی نی سر بزنید.
