دختری ۲۰ ساله‌ام. تا چند وقت پیش، خودم خیلی متوجه نبودم که تیک عصبی دارم اما چند وقتی است بعضی از دوستانم، متوجه ماجرا شدند و به من می گویند که زودتر باید مشکلم را درمان کنم. تیک عصبی من این طور است که بعضی اوقات، ناخودآگاه پایم می لرزد به خصوص زمانی که نیاز به فکر کردن داشته باشم. می‌ترسم داشتن تیک‌عصبی برایم خطرناک باشد. لطفا راهنمایی ام کنید.
 
پاسخ مشاور
مخاطب‌گرامی، تیک‌عصبی یکی از اختلالات شایع است که شامل حرکات کاملا غیرارادی در بدن مثل حرکات سریع باز و بسته شدن چشم، دهان، تنگ کردن چشم، تکان سر و شانه، تماس انگشت‌ها به حالت بشکن زدن، پرش دست، گردن و … می‌شود. این اختلالات ممکن است در زمان کودکی، نوجوانی، جوانی و حتی پیری بروز کند و البته بعد از مدتی در فرد از بین برود. با توجه به نگرانی شما در این باره، لازم است نکاتی را خدمت‌تان عرض کنم.
  باید از درمان‌های رفتاری کمک بگیرید
درباره خوب یا بد بودن داشتن تیک عصبی باید بدانید که ریشه‌های اصلی این تیک‌ها، اضطراب و استرس است و در محیط‌هایی که برای‌تان اضطراب‌آورتر است، بیشتر اتفاق می‌افتد. یکی از روش‌های درمان تیک شامل درمان‌های رفتاری مثل قرقه‌سازی است که فرد در مقابل آینه می ایستد  و مدام حرکت تیک عصبی خود را تکرار می کند؛ به این راه درمان قرقه‌سازی می‌گویند که به مرور زمان بر فرد تاثیر می‌گذارد و فرد درمان می‌شود. روش دیگر، درمان دارویی است که شما باید پیش روان پزشک بروید تا داروهایی از جمله داروهای مسکن مانند هالوپریدول، پیموزاید و … برای‌تان تجویز شود. توجه داشته باشید زمانی که تیک‌های عصبی فرد با درمان‌های خانگی یا بعد از گذشت یک مدت زمان چند ماهه رفع نشود، باید به روان‌شناس مراجعه کند تا با توجه به رفتارهای فرد و روان‌شناسی درست، او را درمان کند. فراموش نکنید همان‌طور که دوستان‌تان هم اشاره کرده‌اند باید برای حل این مشکل برنامه‌ریزی کنید و بدانید این اختلال قابل درمان است.
نویسنده : هدی معتمدالصنایعی| روان‌شناس بالینی‌