خراسان/ دختری ۶ ساله دارم که چند مشکل روان‌شناختی دارد و می‌خواهم او را پیش روان‌شناس برای درمان ببرم. آیا لازم است قبل از رفتن به جلسه مشاوره، با او در این باره صحبت کنم یا نه؟ به او چه بگویم که نگران نشود و آماده این جلسه شود؟
 
 اولین خواهش من است که به هیچ‌وجه درباره مسئله مهمی مثل اختلالات روان‌شناسی و برای درمانش، شخصا تصمیم نگیرید. در ادامه چند توصیه مهم به شما دارم.
 چه‌کسی گفته دخترتان اختلال دارد؟
شما چطور و از کجا مطمئن هستید که دخترتان مشکل روان شناختی دارد، آن هم چندین مشکل روان‌شناختی؟ این مسئله مهمی است و لازم است حتما از یک متخصص کمک بگیرید چراکه خیلی وقت‌ها والدین، رفتارهایی را از سوی فرزندشان می‌بینند مثل لجبازی در سن ۴ تا ۶ سالگی و برداشت اشتباه درباره آن می‌کنند و بعد از مراجعه به متخصص، متوجه می‌شوند که این رفتار جزو مراحل رشدی است و اصلا مشکل یا اختلال خاصی نیست.
 با دخترتان در این باره صحبت کرده اید؟
نکته بعدی این‌که تا حالا درباره این مشکلات و اختلالاتی که درباره فرزندتان گفتید، با دخترتان گفت‌وگو کرده اید یا نه؟ در یک فرصت مناسب از دخترتان بپرسید که با آمدن پیش مشاور مشکل دارد یا نه؟ البته مهم است که بی‌دلیل به فرزند خود برچسب نزنید. با این حال، اگر صحبت کرده اید و او واکنش غیرقابل انتظاری نداشته، یعنی آمادگی دارد و می‌توانید مسیر درمان را هرچه زودتر طی کنید.لطفا کاری را بدون رضایت و اطلاع فرزندتان برای پیگیری در این مسیر درمانی انجام ندهید چون   باعث بی‌اعتمادی او به شما و احساس ناامنی در او می‌شود. مثلا می‌توانید با او صحبت کنید و اتفاقاتی را که قرار است در آن‌جا بیفتد برایش توصیف کنید. به او بگویید: «با هم قراره بریم یک جایی که اون جا می‌تونی بازی کنی، نقاشی بکشی و صحبت کنی با خانم دکتر، حتی می‌تونی از چیزهایی که دوست نداری و اذیتت می کنه بگی، منم پیشت هستم و تنها نیستی.» نکته آخر هم این‌که این موضوع را جدی بگیرید و هرچه زودتر برای شفاف شدن وضعیت فرزندتان برای خودتان، دست به کار شوید.

نویسنده : رمیسا ایزدپناه | کارشناس‌ارشد روان شناسی