کامل نشدن ریه نوزاد خطرناک است؟
سندرم زجر تنفسی نوزاد
سندرم زجر تنفسی یا دیسترس تنفسی نوزادان به دلیل رشد ناقص و کامل نشدن ریه ها رخ می دهد و بیشتر در نوزادان نارس مشاهده می‌شود. نوزادان مبتلا به سندرم دیسترس تنفسی نمی‌توانند به خوبی نفس بکشند. یک بارداری بارداری کامل باید ۴۰ هفته طول بکشد تا جنین در این فرصت به طور کامل رشد کند. اگر نوزاد سه هفته یا بیشتر قبل از این زمان به دنیا بیاید نوزاد نارس است. نوزادانی به سندرم دیسترس تنفسی مبتلا می شوند که ریه‌هایشان هنوز به طور کامل رشد نکرده است. دلیل اصلی سندرم زجر تنفسی نبود ماده لغزنده‌ای به نام سورفاکتانت در ریه‌ها است. این ماده به ریه‌ها کمک می‌کند تا از هوا پر شوند و کیسه‌های هوا را در حالت باد شده نگه می‌دارد. سورفاکتانت زمانی در ریه‌ها وجود دارد که رشد آنها کامل شده باشد.
سندرم زجر تنفسی چه نشانه هایی دارد؟
برای اینکه نشانه های سندرم زجر تنفسی را بشناسید باید حواستان به این موارد باشد:
- رنگ پوست نوزاد به آبی تغییر می کند
- وقفه های کوتاه تنفسی
- کم بودن ادارا
- خرخر و ناله کردن نوزاد
- پهن شدن بینی نوزاد که نشان دهنده تلاش او برای نفس کشیدن است
- تنفس سریع
- تنفس کم‌عمق
- حرکت‌های غیرعادی تنفسی مانند به عقب کشیده شدن عضله‌های قفسیه سینه حین تنفس
چه عواملی باعث این بیماری می شود؟
- سابقه ابتلا خواهر یا برادر به سندرم زجر تنفسی
- ابتلا مادر به دیابت
- سزارین یا القاء زایمان قبل از کامل شدن دوره بارداری
- مشکلات بارداری که جریان خون را در بدن نوزاد کم می کند
- بارداری دوقلویی یا چندقلویی
- زایمان زودرس
چطور می توان از سندرم زجر تنفسی پیشگیری کرد؟
پیشگیری از زایمان زودرس مهمترین روش جلوگیری از بروز زجر تنفسی در نوزاد است. اما اگر راهی برای پیشگیری از زایمان زودرس وجود نداشته باشد پزشک متخصص برای مادر کورتیکواستروئید تجویز می کند. این داروها احتمال بروز سندرم دیسترس تنفسی و شدت آن را کاهش می‌دهد. داروهای استروئیدی غالباً در بازه زمانی هفته بیست و چهارم تا سی و چهارم بارداری به بانوانی داده می‌شود که احتمال دارد زایمان زودرس داشته باشند.
مشکلات تنفسی نوزادان را بشناسید
به غیر از بیماری دیسترس تنفسی، ممکن است نوزادان با این مشکلات هم روبرو شوند.
- آپنه
ممکن است برخی از نوزادان زودرس و بیمار برای ۱۵ تا ۲۰ ثانیه یا بیشتر قطعی نفس داشته باشند،به این قطع شدن تنفس آپنه می گویند. آپنه ممکن است با ضربان قلب ضعیف یا کندتپشی، همراه باشد.
- دیسپلازی ریوی یا برونکوپولمونری
این بیماری ریوی بیشتر در نوزادان نارسی دیده می شود که برای سندرم زجر تنفسی تحت درمان قرار گرفته‌اند و ممکن است علائم دیسپلازی برونکوپولمونری را نشان بدهند. به نوزادانی که دیسپلازی ریوی دارند، داروهایی برای بهتر و آسان‌تر شدن تنفس داده می‌شود. ریه‌های این نوزادان معمولاً در طول دو سال اول زندگی‌شان بهبود می‌یابد اما برخی از آنها نیز ممکن است دچار یک بیماری ریوی مزمن شوند که شبیه آسم است.
- فشار خون ریوی نوزاد
فشار خون ریوی نمی گذارد نوزاد به شکل معمولی نفس بکشد. نوزادانی که فشار خون ریوی مداوم دارند اغلب نقص‌های هنگام تولد مثل نقص‌های مادرزادی قلب دارند یا دچار عوارض ناشی از زایمان شده‌اند. این نوزادان اغلب به یک ماسک اکسیژن برای کمک به تنفس نیاز دارند.
- ذات‌الریه یا پنومونی
نوزاد نارس ممکن است دچار عفونت ریه شود. وجود مشکل در تنفس، تغییر ضربان قلب و سطح پایین اکسیژن در خون ممکن است نشان دهنده ذات الریه یا پنومونی باشد. نوزادانی که دچار ذات‌الریه شده‌اند، معمولاً با آنتی‌بیوتیک درمان می‌شوند و ممکن است تا زمان از بین رفتن عفونت، به اکسیژن اضافی نیز نیاز داشته باشند.
