در کنار درمان‌های خانگی، تغییرات خاصی در سبک زندگی می‌تواند تأثیر مهمی در حفظ سلامت بدن، کاهش چربی پوست و آکنه‌های ناشی از آن داشته باشد. این تغییرات که به بهبود آکنه‌های پوستی منجر می‌شود، عبارتند از: لمس‌نکردن آکنه‌ها: دست‌زدن به آکنه‌ها می‌تواند بسیار وسوسه‌انگیز باشد اما تماس با زخم‌های آکنه‌ها پوست را تحریک می‌کند و ممکن است باعث تشدید وضع آکنه و سرایت آن به دیگر نقاط پوست شود.

لمس‌کردن، مالیدن، فشردن و ترکاندن آکنه‌ها نیز می‌تواند باکتری‌های بیشتری را به زخم‌های آکنه‌ها وارد کند و باعث عفونت‌های بیشتری شود. می‌توانید در مورد آکنه‌ها و زخم‌های بزرگ و عمیق آن با پزشک مشورت کنید تا بهترین و امن‌ترین روش زدودن آن را بیابید.

انتخاب پاک‌کننده‌های مناسب: بسیاری از صابون‌های معمولی اسیدیته یا PH بیش از حد بالایی داشته و می‌توانند پوست را تحریک کرده و آکنه‌ها را تشدید کنند. انتخاب شوینده‌ها و پاک‌کننده‌هایی با PH نزدیک به PH طبیعی پوست که حدود ۵.۵ است، می‌تواند به بهبود زخم‌های ناشی از آکنه‌ها و جلوگیری از ایجاد آکنه‌ها کمک کند.

استفاده از محصولات مراقبت از پوست فاقد چربی: محصولات بر پایه روغن و چربی می‌تواند منافذ پوستی را مسدود کرده و ایجاد آکنه‌ها را افزایش دهد.

از محصولات مراقبت از پوست و مواد آرایشی با برچسب «فاقد چربی» (oil-free) یا «ضدجوش» (non – comedogenic) که شامل مواد تشکیل‌دهنده‌ای است که به منافذ پوست اجازه تنفس می‌دهد، استفاده کنید.

مصرف کافی آب: مصرف کافی آب از اهمیت بالایی برخوردار است، چراکه باعث تسهیل بهبود زخم‌های آکنه‌ها و کاهش خطر کلی شیوع آنها می‌شود. هنگامی که پوست خشک و کم‌آب می‌شود، راحت‌تر تحریک شده و آسیب می‌بیند و باعث ایجاد جوش می‌شود. مصرف کافی آب همچنین منجر به تولید مناسب سلول‌های جدید پوستی در ترمیم زخم‌های آکنه‌ها می‌شود. بسیاری از کارشناسان بهداشت مصرف بین ۶ تا ٨ لیوان مایعات در روز را توصیه می‌کنند اما هیچ استانداردی برای مصرف روزانه مایعات توصیه نمی‌شود، زیرا نیاز هر فرد به آب بسته به سن، میزان فعالیت او، درجه حرارت و بیماری‌های او متفاوت است.

کاهش استرس: آکادمی امراض پوستی ایالات متحده، استرس را به‌عنوان یکی از علل احتمالی ایجاد آکنه عنوان کرده است. استرس موجب افزایش سطح هورمون آندروژن می‌شود. آندروژن فولیکول‌های مو و غدد چربی را در منافذ پوست تحریک کرده و خطر ابتلا به آکنه‌ها را افزایش می‌دهد. برای مدیریت استرس می‌توان نکاتی همچون صحبت‌کردن با خانواده، دوستان، پزشک یا سایر افراد حامی، خواب کافی، پیروی از یک رژیم غذایی سالم و متعادل و اجتناب از نخوردن وعده‌های غذایی، ورزش منظم، محدودکردن مصرف کافیین و الکل، تمرین تنفس عمیق، یوگا، مراقبه و ذهن آگاهی را رعایت کرد.

درمان‌های پزشکی برای آکنه بسیاری از گزینه‌های درمان پزشکی برای آکنه وجود دارد که بیشتر آنها موثرند، هرچند می‌توانند برخی عوارض جانبی را ایجاد کرده و برای همه مناسب نباشند. درصورتی که درمان‌های خانگی در بهبود آکنه‌ها موثر واقع نشد، افراد می‌توانند در مورد استفاده از داروها و کرم‌های درمانی مناسب برای خود با پزشک متخصص مشورت کنند. داروهای تجویزی برای آکنه‌های خفیف تا متوسط می‌تواند شامل مواد تشکیل‌دهنده‌ای ازجمله سالیسیلیک اسید، هیدروژن پراکسید و آلفاهیدروکسی اسید باشد. داروهای تجویزی برای آکنه‌های شدیدتر نیز عموما ژل‌ها و کرم‌های ترتینوئین، ژل‌ها و کرم‌های کلیندامایسین، آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی، ایزوترتینوین خوراکی و داروهای ضد بارداری است.

درصورتی که آکنه‌های فرد دردناک، عفونی و در عمق پوست بوده، به درمان‌های خانگی پاسخ نداده، ناحیه بزرگی از پوست را پوشش داده و باعث ایجاد حس ناراحتی فرد می‌شود، بهتر است به پزشک متخصص مراجعه کنید