نگاهی به زندگی اولین بانوی دندانپزشک ایران
از گذشته تا امروز، خراسان و سرزمین خورشید هم خاستگاه بزرگان بوده هم مأمنی برای بزرگان از جایجای کشور. افراد مشهور زیادی از سراسر ایران و جهان در مشهد اقامت کرده و به این شهر خدمات ارزشمندی ارائه کردهاند از جمله بانو بدری تیمورتاش که دختر کریمداد نردینی خراسانی، از زمینداران بزرگ خراسان، بود و در سال ۱۲۸۷ خورشیدی در نردین زاده شد. اگرچه امروزه نردین از توابع استان سمنان محسوب میشود، آن زمان پدرش از خانهای این منطقه و حاکم سبزوار بود. بانو تیمورتاش برای آموزش ابتدا به تهران و سپس برای تحصیل در رشته دندانپزشکی به بلژیک فرستاده شد. در سال ۱۳۱۳ خورشیدی بعد از تبعید خانوادهاش به کاشمر برای همراهی آنان به ایران بازگشت و همراه مادرش تا سال ۱۳۱۸ خورشیدی در کاشمر زندگی کرد. مواجهه با شرایط سخت زندگی در آن دوران، باعث شد عهد ببندد پس از پایان این دوره، به مشهد بیاید و تا پایان عمر به مردم مشهد بهویژه قشر محروم خدمت کند. در سال ۱۳۱۹ خورشیدی برای گذراندن دوره تکمیلی دندانپزشکی به دانشگاه تهران رفت، مجوز دندانپزشکی در ایران را دریافت کرد و همراه مادرش به مشهد بازگشت. در این شهر، ابتدا در یکی از اتاقهای بیمارستان امامرضا(ع) به عنوان مطب شروع به کشیدن دندان میکند زیرا آن زمان مرسوم نبود که دندان را ترمیم کنند اما بعدا در مطب خصوصی خود در خیابان خسروی به مردم خدمت میکرد. در آن سالها، زمانیکه از کنار نهر نادری میگذشت، غالبا مشاهده میکرد افراد غیرتحصیلکرده که به کار کشیدن دندان و گذاشتن دست دندان مشغول بودند، ظروف بزرگ حاوی خون و بزاق را در نهر خالی میکنند، نهری که در فرودست، آب مورد نیاز زندگی روزمره مردم از آن تأمین میشد، برای ظرف یا لباس شستن یا تهیه قوت روزانه. پس با خود عهد بست دانشکدهای مانند آنجا که خود در بلژیک تحصیل کرده بود در مشهد بنا کند. یازده سال بعد، با ورود دکتر امیراسماعیل سندوزی به مشهد و پیگیری آن دو، سرانجام در سال ۱۳۴۴ تلاشها به ثمر نشست و دانشکده دندانپزشکی مشهد تأسیس شد. دکتر بدری تیمورتاش را به جرئت میتوان اولین بانوی اثرگذار در دندانپزشکی ایران و مادر این رشته لقب داد.
دکتر تیمورتاش در دوران زندگی در مشهد از هیچ کوششی برای خدمت به قشر محروم دریغ نکرد و تا پایان عمر پربار خویش هفتهای یک روز صبحها در درمانگاه بیمارستان امام رضا(ع) را ترک نکرد تا اینکه ۱۷ مهرماه ۱۳۷۴ چشم از جهان فرو بست و در قطعه ۱۳۹ صحن آزادی حرم رضوی در مشهد با احترام و بدرقه دانشجویان وفادارش به خاک سپرده شد.
نویسنده: ملیحه کروخی پژوهشگر تاریخ