چگونه بفهمیم کودک به عینک نیاز دارد؟

برخی از بچه‌ها با مشکلات بینایی به دنیا می‌آیند در حالی که برخی دیگر بعداً با افزایش سن به این مشکلات مبتلا می‌شوند. متأسفانه از آنجایی که نوزادان نمی‌توانند مشکلات بینایی خودشان را تأمین کنند و به ما بگویند که از مراحل اولیه مشکلات بینایی دارند، برای والدین بسیار مهم است که مراقب باشند و مشکلات بینایی را در اولین لحظه ممکن شناسایی کنند. خبر خوب این است که چندین نکته عملی برای تشخیص اینکه آیا کودک شما با بینایی ضعیف دست و پنجه نرم می‌کند و به طور قابل توجهی علائمی وجود دارد که ممکن است به کمک بصری نیاز داشته باشد. بارزترین و کاربردی‌ترین نشانه‌ها عبارتند از:

بسته شدن یک چشم:

چشمک زدن به بهبود تمرکز کمک می‌کند. اگر متوجه شدید که فرزند شما اغلب چشمک می‌زند ممکن است در دیدن مشکل داشته باشند. در نتیجه برای افزایش تمرکز و وضوح یک شی به طور موقت چشمک می‌زنند. چشم دوختن ممکن است نشان دهد که کودک نوپای شما دارای عیوب انکساری و آمبلیوپی است. علاوه بر این اگر کودک نوپای شما هر بار که نیاز به تمرکز روی چیزی دارد چشم خود را ببندد ممکن است آستیگماتیسم داشته باشد.

نشستن خیلی نزدیک به تلویزیون:

نشستن خیلی نزدیک به تلویزیون یا نگه داشتن کتاب و سایر وسایل دستی نزدیک چشم نشان می‌دهد که کودک نوپای شما نزدیک بین یا نزدیک بینی دارد. نزدیک‌تر کردن‌اشیا به چشم‌ها نشان می‌دهد که کودک شما سعی می‌کند کلمات یا تصاویر را برای دید واضح‌تر بزرگ‌تر کند.

مالش مکرر چشم:

مالش بیش از حد چشم نشانه مشکلات مختلف چشم مانند ملتحمه آلرژیک و مشکلات بینایی است. همچنین کودکان نوپایی که به شدت به چشم‌های خود فشار می‌آورند دچار خستگی چشم می‌شوند و مکرراً چشمان خود را می‌مالند تا بهتر ببینند.

سردرد‌های مکرر، چشم درد و حالت تهوع:

ممکن است کودک شما سردرد‌های مکرر، درد موقت در چشم و گاهی اوقات حالت تهوع را تجربه کند. بنابراین اگر کودک نوپا شما اغلب از سردرد و چشم درد شکایت دارد ممکن است مشکلات بینایی داشته باشد.

مراقب سایر علائم باشید:

همانطور که قبلاً ذکر شد چندین نشانه وجود دارد که چگونه می‌توان تشخیص داد که آیا کودک نوپای شما به عینک نیاز دارد یا خیر. سؤالات والدین با جزئیات آشکارترین نشانه‌ها را مشخص کرده است. با این حال کودکان متفاوت هستند و ممکن است به مشکلات بینایی متفاوت پاسخ دهند. سایر نکاتی که باید مراقب آن‌ها بود عبارتند از:

• تقلا یا از دست دادن سرعت در حین مطالعه
• مشکل در تمرکز بر روی کار مدرسه
• کج کردن سر برای نگاه کردن به‌اشیا

چه کار کنیم تا دید کودک بهبود پیدا کند؟

اول از همه اگر مشکوک هستید که کودک نوپای شما مشکلات بینایی دارد و ممکن است به کمک بینایی نیاز داشته باشد باید با یک اپتومتریست قرار ملاقات بگذارید. سپس معاینه چشم انجام می‌شود و اپتومتریست می‌تواند مشکل را تشخیص داده و روش مناسبی را توصیه کند. اگر عینک تنها راه حل باشد، کودک نوپای شما برای عینک مناسب می‌شود. همیشه اطمینان حاصل کنید که کودک نوپای شما همیشه از عینک استفاده می‌کند. عینک مفید است زیرا بینایی کودک شما را بهبود می‌بخشد و به او امکان می‌دهد در محیط خود عملکرد بهتری داشته باشد. عینک به صاف کردن چشم‌های ضربدری یا نامناسب کمک می‌کند و بینایی را تیزتر می‌کند. در نهایت عینک بینایی چشم‌های ضعیف یا آمبلیوپی را تقویت می‌کند.

چه مدت طول می‌کشد تا کودکان نوپا خود را با عینک تنظیم کنند؟

دوره تطبیق با عینک می‌تواند یک تجربه طاقت‌فرسا برای کودکان نوپا باشد. ممکن است چند روز یا چند هفته طول بکشد تا کودکان با عینک آشنا شوند اما به طور کلی دوره سازگاری از کودکی به کودک دیگر متفاوت است. در این دوره کودکان ممکن است علائم خفیفی مانند تاری دید، خستگی چشم و سردرد را تجربه کنند.

آیا کودک دو ساله می‌تواند عینک بزند؟

کودکان دو ساله و حتی نوزادان در صورت نیاز به کمک می‌توانند از عینک استفاده کنند. اکثر متخصصان توصیه می‌کنند برای انجام غربالگری چشم تا ورود کودک به مدرسه صبر کنید. با این حال اگر شک دارید که کودک شما مشکلات چشمی دارد ضروری است که در اسرع وقت به دنبال مشاوره پزشکی باشید.

آیا دوربینی در کودکان نوپا شایع است؟

بله برای برخی از کودکان دوربینی غیرمعمول نیست. در بیشتر موارد این مشکل نیازی به درمان ندارد زیرا زمانی که کودکان یاد می‌گیرند از عضلات چشم خود برای تمرکز صحیح استفاده کنند. اگر در مورد بینایی کودک خود نگرانی دارید همیشه با یک متخصص اطفال یا اپتومتریست مشورت کنید.

منبع:

www.parentalquestions.com